Na
primeira parte da práctica obtiven como mellores resultados 9, 9´7 e 10 segundos estando as moedas no centro e 14´8, 15,7 e 12 estando no borde.
No
segundo caso os mellores resultados obtéñense colocando a plastilina en puntos simétricos (nos extremos dos diámetros) do disco, procurando que a distancia relativa entre os pegotes sexa a mesma e baixando o cd todo o posible..
Se sustituimos rotulador por unha cera das grosas aínda xira durante máis tempo.
Cabe inferir polo tanto que canto maior sexa a distancia desde o centro ao punto en que están situados os pesos (sempre e cando estos se distribúan equidistantemente ) o movemento da perinola será máis estable e durará polo tanto máis tempo xirando.
O control sobre as preguntas:
En ambas prácticas o obxectivo ven marcado desde o exterior, por parte do mestre pois non nace do interese dos rapaces e orienta toda a práctica a acadar o que éste establece.
O control sobre o procedemento:
Neste caso na primeira práctica, ao ser moito maís pechada non permite aos rapaces/as facer modificación algunha conque se convirte nunha mera execución dun proceso preestablecido.
Na segunda eles teñen posibilidade se investigar realmente ao poder explorar as propiedades dos materias, modificar as variables etc. así neste caso eles son os que teñen o control.
O control sobre o resultado:
Na primeira práctica o control exérceo de novo o mestre, na segunda existe unha maior diversidade de opcións na excución da perinola e polo tanto o abano de resultados obtidos tamén aumenta polo que os rapaces volven ter neste caso maior control sobre o experimento.
Se á proposición inicial lle engadísemos, como no meu caso, a opción de seguir explorando as posibilidades do "xoguete" fabricado permitimos que eles tomen un marxe de iniciativa e un protagonismo maior.
Como podedes observar non empreguei unha cartolina pois os meus nenos e nenas son aínda moi pequenos e non dispoñemos de moedas no colexio. No canto diso utilicei uns cds vellos, rotuladores grosos e plastilina en lugar de moedas.
Esta modalidade permite traballar con nenos máis pequerrechos e engade algúns compoñentes na miña opinión bastante interesantes: o material e todo reutilizable e está ao noso alcance no cole, permite que participen en gran parte do proceso nenos/as con movilidade reducida e engade ao experimento o debuxo do trazo do rotulador que, no meu caso xerou unha reflexión interesante por parte dos rapaces quenes observaron que , cando a velocidade da perinola é maior o rotulador non se move e debuxa un punto, logo conforme a vai perdendo traza círculos maiores ata facer unha curva final e de novo un punto hasta parar. Así decidiron , non só tratar de que xirase o máximo tempo posible senón ila modificando para tratar de que trazase círculos maiores, ou que estos crecesen nunha dirección concreta, interpretaron que "estaba a facer a perinola" segundo o debuxo ...
Para rematar empregamos as perinolas para facer traballos "artísticos" completando os trazos azarosos das mesmas con outros da súa colleita ata darlles o aspecto de animais, flores, etc
A maior dificultade de traballar con estos materiais é conseguir que fagan as boliñas de plastilina máis ou menos dun mesmo tamaño.
Tarefa 2: Snack experiments
Estas son as imaxes dos experimentos propostos:
Torre de cores:
No
meu caso non empreguei a totalidade do proposto pero reproduxen o
efecto que se pretendía. Non é complicado de levar a cabo pero require
de bastantes materiais.
Velaquí vai o buzo, este experimento é ben sinxelo a verdade e os materiais moi accesibles e económicos.
Este é o video relacionado co plano inclinado.
Cando
traballo este experimento cos meus pequenos adoito medir a distancia
acadada pola bola en lugar do tempo porque para eles faise un pouco
complicado.
E
nesta última temos o derradeiro dos experimentos propostos. Este
require demasiada capacidade de abstracción para os meus pequenos pero
foi sen dúbida interesante
